गप्पागोष्टी चेरीच्या

परिस्थिती स्वीकारणं, परिस्थितीशी जुळवून घेत पुढे जाणं माणसांना अवघड जातं, पण निसर्ग, प्राणी पक्षी हे खूप सहजतेने करतात… सहा सात वर्षांपूर्वी स्वैपाकघराच्या खिडकीत एक कावळा यायचा. काही स्वैपाक सुरू असतानाच यायचा बरोबर. आणि त्यावेळी जे काही शिजत असेल/ तयार असेल ते देईपर्यंत काव काव करून भंडावून सोडायचा. पोळी, भाकरी, धिरडी, थालीपीठ, डोसा, भात, भजी किंवा अक्षरशः काहीही! तसे वेगवेगळे कावळे खाऊ घ्यायला यायचेच, पण हा जरा वेगळा होता. याला एकच पाय होता, बहुदा जन्मतःच! दुसरा पाय होता पण शॉर्ट होता आणि त्याला बोटं/नख्या नव्हत्या. आम्ही त्याला पहिल्यांदा बघितलं तेव्हा आश्चर्य आणि वाईट वाटलं होतं. समोरच्या कडुलिंबाच्या फांदीवर तो बसायचा. सतत …

पाळीव प्राणी जेव्हा हरवतात, तेव्हा त्यांचे पालक खूप जास्त चिंता करू लागतात… कम्युनिकेटरकडे येणाऱ्या जवळपास प्रत्येक केस मधे याचा अनुभव येतोच. कम्युनिकेशन मधे प्राण्यांनी आपण सेफ असल्याचं उत्तर दिलं तरीही आपलं बाळ नजरेला पडेपर्यंत जीवात जीव नसतोच. पण जेव्हा प्राण्यांनी दिलेल्या उत्तरांची प्रचिती येऊ लागते तेव्हा त्यांचा जीव भांड्यात पडतो… मॉली माऊ दोन दिवस घरी न आल्यामुळे काळजीत असणाऱ्या भार्गवीला मॉली बरोबर झालेलं पहिलं कम्युनिकेशन मी पाठवलं. त्यामधे मॉलीने ती सेफ आहे, घराच्या जवळच आहे आणि लवकरच स्वतःहून परत येईल असं सांगितलं होतं. तिने ती जिथे आहे असं सांगितलं, तिथल्या खाणाखुणा मॅच होत होत्या. पण ती सापडली नाही. तू काही …

भटकू, माझी स्ट्रे मांजर मध्यंतरी बरेच दिवस गायब झाली. तिच्यासाठी रोज दिवसातून तीनदा मी सगळा जावळपासचा भाग पिंजून काढत असे, खूप शोधून, खाऊचा डबा वाजवून सुद्धा काहीच अपेक्षित परिणाम दिसत नव्हता. दिवसागणिक आशा कमी कमी होऊ लागली होती. कोणाला क्लीअर सिग्नल्स मिळत नव्हते, फार वाईट वाटू लागले होते. तरीही, शेवटची संधी घ्यावी म्हणून नुपुराला मी तिच्याशी संवाद साधण्याची विनंती केली.  मला धीर देत नुपुराने तिच्याशी संवाद साधून साधारण ती कुठे आहे, आजूबाजूचा एरिया इत्यादीचे सिग्नल्स दिले, भटकू ठीक आहे हा विश्वास दिला. पुढे चार दिवसांत भटकू परतली. ती जिथे, ज्या इमारतीत सुरक्षिततेसाठी बसली होती, ते ठिकाण माझ्या घरापासून अगदीच जवळ …